Η νέα, ελπιδοφόρα πραγματικότητα: Ελλάδα, η Καραϊβική της Ευρώπης

Οι καταδύσεις αναψυχής αποτελούν πλέον διεθνώς έναν εξαιρετικά διαδεδομένο οικολογικό τρόπο αναψυχής αλλά και μία τεράστια τουριστική αγορά υψηλού επιπέδου και μεγάλης περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης. Στην Ελλάδα, οι καταδύσεις απαγορεύονταν για δεκαετίες με αποτέλεσμα η χώρα μας, ενώ είναι ιδεώδης καταδυτικός προορισμός, να μένει μέχρι πρόσφατα εκτός αγοράς.

Έπειτα από είκοσι περίπου χρόνια δικαστικού, κοινωνικού και τελικά και νομοθετικού αγώνα οι φίλοι των καταδύσεων, με πρωτοστατούντα ιδρυτικά μέλη της Ένωσής μας, κατορθώσαμε και ήδη με τον ν.3409/2005 οι καταδύσεις επιτρέπονται και σ’εμάς, ώστε η Ελλάδα με την μοναδικότητα, την ομορφιά και την ολόχρονη επισκεψιμότητα των βυθών της έχει πλέον μπεί στο καταδυτικό στερέωμα με πρώτης τάξεως αξιώσεις.

Δυστυχώς, όπως και οι άλλες Ευρωπαϊκές Μεσογειακές χώρες, αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα, ότι λόγω της ανελέητης υπεραλίευσης με υπερσύγχρονα μέσα, ιδίως τις τελευταίες δεκαετίες, οι βυθοί μας είναι πιά ουσιαστικά χωρίς ψάρια, και έτσι, πέρα από τις δυσμενείς οικολογικές επιπτώσεις, λείπει και το κύριο αξιοθέατο για τους καταδυόμενους.

Τα καταδυτικά πάρκα

Η λύση είναι τα καταδυτικά πάρκα, διάσπαρτες μικρές περιοχές έκτασης έως 2 τετραγωνικών χιλιομέτρων, όπου απαγορεύεται κάθε μορφή αλιείας και επιτρέπονται μόνον οι καταδύσεις και η παρατήρηση του βυθού από πλοία με διαφανή πυθμένα.

Με τα εισιτήρια των επισκεπτών χρηματοδοτείται η φύλαξη χωρίς επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού (κλασσικό παράδειγμα αειφόρου ανάπτυξης) και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα αποκαθίσταται η φυσική υδρόβια χλωρίδα και πανίδα στην αρχική της κατάσταση, με απίστευτο πολλαπλασιασμό των ειδών, του πλήθους και του μεγέθους των ψαριών και δημιουργείται μιά πανέμορφη όαση ζωής, ελκυστική για τις χιλιάδες των δυτών-τουριστών, αλλά και ένα διαρκές φυσικό εκτροφείο, που τροφοδοτεί ακατάπαυστα με ιχθυοπληθυσμούς την γύρω περιοχή, προς όφελος και των τοπικών παράκτιων ψαράδων.

Με τον τρόπο αυτόν, αντί να καταναλώνομε και να λεηλατούμε την θάλασσά μας, πουλάμε τα ψάρια μας χιλιάδες φορές, διατηρώντας αυτά και το περιβάλλον μας ζωντανά.

Όλα αυτά, έχουν αποδειχθεί στην πράξη σε άλλες χώρες, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το μικρό καταδυτικό πάρκο στις βραχονησίδες Medes της Βαρκελώνης,  που με την καταπληκτική επιτυχία του κυριολεκτικά άλλαξε τα απαισιόδοξα επιστημονικά δεδομένα για την Μεσόγειο αλλά και μεταμόρφωσε το μικρό παρακείμενο χωριό Estartit σε μία σύγχρονη ανθούσα τουριστική πόλη και έναν καταδυτικό προορισμό παγκόσμιας ακτινοβολίας, αυξάνοντας την τουριστική σαιζόν από 3 σε 10 μήνες ετησίως!

Ο Ελληνικός νόμος 3409/2005 για τις καταδύσεις προβλέπει την δημιουργία καταδυτικών πάρκων, αλλά και υποβρύχιων μουσείων, ώστε να μήν μένει πιά στο σκοτάδι και την αφάνεια η πλούσια υποβρύχια πολιτιστική κληρονομιά μας, που αντίθετα, μπορεί και θα γίνει νέος, βασικός πόλος έλξης για τους λάτρεις του πολιτισμού. Ήδη ξεπερνιούνται και τα τελευταία νομικά και γραφειοκρατικά προβλήματα και σύντομα τα καταδυτικά πάρκα και τα υποβρύχια μουσεία θα κοσμούν την χώρα μας, ανοίγοντας μιά νέα, ελπιδοφόρα εποχή για το περιβάλλον και τον τουρισμό μας.

Όλα αυτά τα θαυμαστά δεν μπορούν να γίνουν χωρίς την γνώση και την στήριξη της κοινωνίας, για την οποία είναι ακόμη εν πολλοίς νέα και άγνωστα, όταν, όμως, γίνονται γνωστά, δημιουργούν μεγάλο ενθουσιασμό και αποδοχή, αφού αποτελούν θετική δράση για το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής αλλά και την αειφόρο και οικολογικά συμβατή οικονομική ανάπτυξη.